evet yok... aradım taradım yok.... zaten sahip olduğum üç hayvandan da henüz bir kurtulma yolu bulabilmiş değilim... çünkü onları da hastalıklı bir biçimde seviyorum.. ne yapayım hastayım ben... annemlere götürsem araba yok. bahçeli evlerse berbat...henüz birşey bulamadım yani...gelip bana bakacak ve sesini çıkarmayacak yaşlı bir teyzem de yok.... anneme mi noldu o tam bir facia bakmasın daha iyi...ben sakin bir teyze istiyorum
dırdır etmeyeck yemek yapacak gelip üstümü örtecek.. o da yokk....yoruldum ama..bi kadın tutsam çok mu pahalıya patlar ki...bu kadın fikrini sevmedim...söz konusu kadın sevdiğim biri olmalı canın annesi belki ama o da çok sinirli....zaten bu şehirde de değil... kendime bakıcak kimseyi de bulamadım... tüm hayatlarını sap olarak geçirmiş arkadaşlarım nedense benim hayatım patlayınca sevgili sahibi oldular...ilan mı versem kadın için??bilemedim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder